Status: Nieuw
Type standaard: Opmaak van een braillepagina en indeling in banden
RFC-ID: RFC-001931
Uitleg van het verzoek:
Vraag van Saskia Boets van Luisterpuntbibliotheek:
Wat heeft de voorkeur: bij de omzetting van een boek naar braille, wel of geen paginanummers van het gedrukte boek vermelden?
Argument pro: Voor een jeugdboek misschien wel zodat de leerkracht of een ouder kan meevolgen in het gedrukte boek
Wat zijn andere argumenten pro en contra?
Welk alternatief stelt u voor?
Dit is ter discussie. Er is nog geen conclusie.
Situaties waarbij paginanummers van het gedrukte boek nuttig zijn:
– als het boek een inhoudsopgave of een index heeft waarbij er naar paginanummers wordt verwezen
– als men in de tekst naar andere plaatsen in het boek verwijst met een paginanummer. In non fictie boeken kan dat voorkomen.
– als je het boek bespreekt in een leesclub of je moet er een boekbespreking over maken
Dit lijkt een “gevoelig” probleem in Nederland is mijn ervaring, verankert in de historie en de “stroming” van organisaties. Merk weinig enthousiasme om dit te veranderen merk ik.
Onder meer de inhoudsopgave, symbolenlijst, opmaak, bandindeling, marges, het aantal vellen papier per band en pagina nummering verschilt. Zowel Dedicon- als CBB-banden zijn verschillend. Er zijn zelfs verschillen tussen de educatieve en bibliotheekboeken van Dedicon. Ook zijn er nog “voorlopers” van Dedicon brailleboeken in de Bibliotheekservice Passend Lezen collectie verkrijgbaar, die zelfs afwijken van de huidige braillestandaard en indeling.
Ik ben gecertificeerd in Unified English Braille. Ik merk dat deze braillebanden veel meer gestandaardiseerd zijn. Of ik een RNIB-brailleband lees, of een NLS brailleband, er komen nauwelijks “verrassingen” voor. Persoonlijk vind ik dat plezierig lezen.
Ik kan de Braille Autoriteit van harte aanraden om een standaard op te stellen voor het Nederlandse taalgebied m.b.t. efficiënte braillebanden. Het moet voor de producenten ook plezierig zijn dat ze het wiel niet hoeven uit te vinden, waarschijnlijk is er ook een kostenbesparing.
Wat betreft je vraag Bart: dubbele paginanummers (inktschrift en brailleschrift paginanummers) hebben mijn voorkeur. Het lijkt essentieel in situaties waarbij zienden en niet-zienden samen werken. Denk aan een moeder die een boek leest met haar kind, een studieboek of een boek leesclub om wat voorbeelden te geven. Het is fijn om “synchroon” te lezen, dat iedereen op de juiste pagina start.
Paginanummers zijn altijd bovenin geplaatst. Dit maakt het scannen naar het juiste paginanummer gemakkelijk. Bij het vinden van de juiste pagina kan meteen de eerste regel van de tekst gelezen worden. Als de paginanummers onderaan de pagina staan, moeten de vingertoppen naar boven, een onnodige handbeweging.